قطار مترو داشت میرفت که با سرعت وارد قسمت آقایون شدم و کل راهروی قطار رو برای رسیدن به واگن ابتدایی یعنی واگن خانم ها حرکت کردم
تمام طول مسیر گذشتن از سه واگن آقایون بود که بعضی از واگن ها هم مختلط نشسته بودن
وارد واگن که شدم بوی تعفن و و گرما زد تو صورتم
و البته تاریکی,کل واگن ها تاریک بودن در تمام مسیر رسیدم به واگن اول,این سوال برام تکرار میشد که چرا هیچ کس به راننده مترو نمیگه هواکش رو بزنن یا چراغ های داخل واگن هارو روشن کنه
رسیدم به واگن ابتدایی و کلید قرمز رنگ کنار نقشه رو برای دیالوگ با راننده زدم
چند بار زدم پاسخ نداد گویا کلید خراب بود
منتظر شدم که برسیم به ایستگاه
از واگن پیاده شدم و زدم به شیشه قسمت راننده و خواهش کردم هواکش هارو بزنه
همین::::
و وقتی وارد واگن شدم هواکش ها و چراغ ها روشن شد
حدودا صد نفر داخل واگن ها بودن شایدم بیشتر چرا همه در تاریکی و گرما نشسته بودن ؟؟؟؟؟؟
تنبلی .بیتفاوتی.همینی که هست .غر نزن بابا دو ایستگاهه.الان برم بگم روشن نکنه ضایع میشم . چرا من بگم همه نشستن .ولش کن بابا .و هزار جمله دیگه باعث شده در تاریکی و گرما و دنیای نا مطلوب زندگی کنیم
جرات زدن به شیشه و خواستن رو هرکسی نداره
اینو باور کن
۱۶/۱۰/۱۴۰۳
نسرین شمسی