مدیر کل
تفاهم‌نامه و قرارداد هر دو اسنادی هستند که در زمینه توافقات بین افراد یا سازمان‌ها استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی دارند:
۱. از نظر الزام‌آور بودن
تفاهم‌نامه (MOU - Memorandum of Understanding): معمولاً الزام قانونی ندارد و بیشتر نشان‌دهنده نیت و توافق اولیه طرفین برای همکاری است.
قرارداد (Contract): الزام قانونی دارد و در صورت نقض، امکان پیگیری حقوقی و درخواست خسارت از طریق محاکم قضایی وجود دارد.
۲. از نظر جزئیات و تعهدات
تفاهم‌نامه معمولاً کلی و دارای چارچوب کلی همکاری است و ممکن است جزئیات تعهدات به‌طور دقیق در آن مشخص نشود.
قرارداد تمام تعهدات، حقوق و تکالیف طرفین را به‌طور دقیق مشخص می‌کند و معمولاً دارای بندهای دقیق درباره نحوه اجرا، ضمانت اجرا و شرایط فسخ است.
۳. از نظر هدف و کاربرد
تفاهم‌نامه برای توافقات اولیه، اعلام همکاری، یا مشخص کردن چارچوب مذاکرات استفاده می‌شود.
قرارداد برای توافقات قطعی، اجرای تعهدات مالی و حقوقی، و تضمین اجرای مفاد توافقنامه به کار می‌رود.
۴. از نظر قابلیت استناد در دادگاه
تفاهم‌نامه ممکن است در برخی شرایط به‌عنوان مستند اولیه در دادگاه استفاده شود، اما الزام‌آور بودن آن نیاز به بررسی دارد.
قرارداد از نظر حقوقی کاملاً قابل استناد بوده و در صورت نقض، می‌توان از طریق محاکم قضایی آن را اجرا کرد.
نتیجه
- اگر قصد دارید صرفاً یک همکاری اولیه را اعلام کنید یا چارچوب کلی یک توافق را مشخص کنید، تفاهم‌نامه گزینه مناسبی است. اما اگر می‌خواهید طرف مقابل را به اجرای تعهدات ملزم کنید و در صورت تخلف امکان شکایت داشته باشید، حتماً باید قرارداد تنظیم کنید.
نسرین شمسی
جهت تنظیم هر دو مفهوم 09121470871